Rzeczownik (noun) określa rzeczy, ludzi, zwierzęta, rośliny przedmioty oraz pojęcia abstrakcyjne

Rzeczowniki dzieli się na policzalne oraz niepoliczalne.

Rzeczownik policzalny, to taki, który da się policzyć na sztuki, np. 1 kot - 2 koty

Rzeczownik niepoliczalny, to taki, którego nie da się policzyć na sztuki, np. woda, mąka, cukier, czas, chleb

Rzeczownik policzalny może mieć liczbę pojedynczą: 1 kot lub mnogą: 2 koty

Liczbę mnogą rzeczowników policzalnych tworzymy dodając do rzeczownika końcówkę -s

a) Do opisywania cech, właściwości itp. np. Ja jestem wysoki.

b) Do opisywania stanów, np. Ja jestem głodny.

I am - ja jestem

You are - ty jesteś

He is - on jest

She is - ona jest

It is - to jest

We are - my jesteśmy

You are - wy jesteście

They are - oni są

Skrótem od am jest 'm

Skrótem od is jest 's

Skrótem od are jest 're

I am not - ja nie jestem

You are not - ty nie jesteś

He is not- on nie jest

She is not - ona nie jest

It is not- to nie jest

We are not- my nie jesteśmy

You are not - wy nie jesteście

They are not- oni nie są

Skrótem od is not jest isn't

Skrótem od are not jest aren't

Am I .....? - Czy ja jestem ....?

Are you ..... ? - Czy ty jesteś ...? ..

Is he ....? - Czy on jest ...?

Is she ...? - Czy ona jest ...?

Is it ...? - Czy to jest ...?

Are we ...? - Czy my jesteśmy ...?

Are you ...? - Czy wy jesteście ...?

Are they ...? - Czy oni są ...?

Krótkie odpowiedzi tworzymy następująco:

Yes, I/you/we/they have. Yes, he/she/it has.

No, I/you/we/they haven't. No, he/she/it hasn't.

Czasownika "to have" (mieć) używamy, aby powiedzieć, że ktoś coś ma.

Przykład: I have a cat. - Ja mam kota.

Do czasownika have można dodać słówko got , nie zmienia ono znaczenia zdania, służy jednynie do nadania rytmu w zdaniu. Np. I have got a cat. = I have a cat.

I have - ja mam

You have - ty masz

He has - on ma

She has - ona ma

It has - to ma

We have - my mamy

You have - wy macie

They have - oni mają

Skrótem od have jest 've

Skrótem od has jest 's

I have not - ja nie mam

You have not - ty nie masz

He has not - on nie ma

She has not - ona nie ma

It has not- to nie ma

We have not- my nie mamy

You have not- wy nie macie

They have not - oni nie mają

Skrótem od have not jest haven't

Skrótem od has not jest hasn't

Have I ...... ? - Czy ja mam .............?

Have you ...... ? - Czy ty masz .............?

Has he ...... ? - Czy on ma .............?

Has she ...... ? - Czy ona ma .............?

Has it ...... ? - Czy to/ono ma .............?

Have we ...... ? - Czy my mamy .............?

Have you ...... ? - Czy wy macie .............?

Have they ...... ? - Czy oni mają .............?

Żeby powiedzieć, że coś do kogoś należy używamy formy dzierżawczej. Do właściciela rzeczy dodajemy 's, aby określić własność

właściciel 's + posiadana rzecz

dog 's kennel = buda psa

Tomek 's car = samochód Tomka

children 's toys = zabawki dzieci

Jeżeli wyraz jest w liczbie mnogiej i kończy się na s dodajemy 's po wyrazie np. dog s' kennel = buda psów

There is / there are służy do określenia, gdzie coś się znajduje, według wzoru:

There is/ There are + co + gdzie ..

np. There is (co) a book (gdzie) on the table. = Jest książka na stole.

There are (co) books (gdzie) in the bag. = Są książki w torbie.

Pytanie tworzymy przestawiając there z be (is/are)

np. Is there a book on the table? = Czy jest książka na stole?

Are there any books in the bag? = Czy są książki w torbie?

Krótkie odpowiedzi tworzymy w następujący sposób:

Yes, there is./Yes, there are. No, there isn't./No, there aren't.

Żeby określić położenie rzeczy, używamy zaimków miejsca.

on -na

in - w

next to - obok

behind - za

in front of - przed

opposite - naprzeciwko

between - pomiędzy

This, that, those, these używamy do wskazywania rzeczy

This i that używamy w liczbie pojedynczej

These i those używamy w liczbie mnogiej

This i these używamy gdy rzecz/rzeczy znajdują się blisko

That i those używamy gdy rzecz/rzeczy znajdują się daleko

np. This car is mine. - Ten samochód jest mój,

np. That car is mine. - Tamten samochód jest mój,

np. These cars are mine. - Te samochody są moje.

np. Those cars are mine. - Tamte samochody są moje.

Czasownika can używamy, żeby określić co potrafimy robić , oraz żeby zapytać o pozwolenie.

np. I can swim. = Umiem pływać.

She can play guitar. = Ona potrafi grać na gitarze.

They can drive a car. = Oni potrafią prowadzić samochód.

Przeczenia tworzymy dodając słowo "not" do czasownika can.

She can't play guitar. = Ona nie potrafi grać na gitarze.

They can't drive a car. = Oni nie potrafią prowadzić samochód.

Pytania tworzymy przez szyk przestawny, przestawiając czasownik can z osobą.

Can you swim? = Czy potrafisz pływać?

Can they speak English? = Czy oni potrafią mówić po angielsku?

Krótkie odpowiedzi

Yes, I/you/he/she/it/we/you/they can. No, I/you/he/she/it/we/you/they can't.

Np. Can you swim? No, I can't.

Can we jump? Yes, we can.

a i an używamy przed rzeczownikiem policzalnym w liczbie pojedynczej.

a używamy przed rzeczownikiem rozpoczynającym się na spółgłoskę (w wymowie)

an używamy przed rzeczownikiem rozpoczynającym się na samogłoskę (w wymowie)

Do czynności powtarzających się, np. I go to school every day.

Do upodobań, np. I like pizza.

Do opisywania praw przyrody, np. The earth goes round the sun.

Do mówienia o czynnościach wynikających z rozkładów jazdy, planów lekcji, programów telewizyjnych itp., niezależnych od nas, np. The bus leaves at 10. = Autobus odjeżdża o 10.

Zdanie twierdzące w Present Simple:

osoba + czasownik(w formie podstawowej) + reszta zdania

np. I go to school everyday.

Tomek and Kasia play chess every night.

np. He goes to school everyday.

Paweł plays football every Saturday.

Zdanie przeczące w Present Simple:

osoba DON'T czasownik(w formie podstawowej) + reszta zdania

np. I DON'T go to school everyday.

Tomek and Kasia DON'T play chess every night.

np. He DOESN'T go to school everyday.

Paweł DOESN'T play football every Saturday.

Pytanie typu "Czy" w Present Simple:

DO + osoba + czasownik(w formie podstawowej) + reszta zdania

np. DO you go to school everyday?

DO we play chess every night?

np. DOES he go to school everyday?

DOES Zosia play football every Saturday?

Pytanie szczegółowe w Present Simple:

Do pytania ogólnego dodajemy wyraz pytający

np. Where do you live? - Gdzie mieszkasz?

np. Why does she play chess every morning? - Dlaczego ona gra w szachy każdego ranka?

Przysłówki częstotliwości (stawiane pomiędzy osobą i czasownikiem

always - zawsze

sometimes - czasami

often - często

rarely - rzadko

never - nigdy

usually - zazwyczaj, zwykle

seldom - rzadko

Określniki czasu (stawiane na końcu zdania lub na początku zdania

every day - codziennie

every week - co tydzień

every month - co miesiąc

every year - co rok

"some" oznacza jakieś, trochę

"some" stawiamy przed rzeczownikami policzalnymi w l.m. i rzeczownikami niepoliczalnymi

"some" używamy w zdaniach twierdzących

!WYJĄTEK!

some możemy użyć w pytaniach grzecznościowych

np. Would you like some milk? - Czy chciałbyś trochę mleka?

"any" oznacza jakieś, trochę, żaden

"any" stawiamy przed rzeczownikami policzalnymi w l.m. i rzeczownikami niepoliczalnymi

"any" używamy w zdaniach pytajacych i przeczących

np. We don't have any time. - Nie mamy żadnego czasu.

Do czynności wykonywanych w momencie gdy o niej mówimy np. I am going to school now.

Do czynności zaplanowanych w najbliższej przyszłości np. She is having dinner with her father next week.

osoba + czasownik to be (am/are/is) + czasownik z końcówką -ing

osoba + czasownik to be (am/are/is) + NOT + czasownik z końcówką -ing

skrótem od is not jest isn't

skrótem od are not jest aren't

np. I am not watching TV now. = Nie oglądam teraz telewizji.

np. The cat is not (isn't) eating its food. - Kot nie je swojego jedzenia.

Pytanie ogólne (typu "Czy"?)

Am/Are/Is + osoba + czasownik z końcówką -ing

np. Is she going to the park now? - Czy ona idzie teraz do parku?

Pytanie szczegółowe ( z wyrazem pytającym)

now - teraz

at the moment - w tym momencie

at present - obecnie

this week - w tym tygodniu

this month - w tym miesiącu

me - mi, mnie

you - tobie, ci

him - mu, jemu

her - jej

it - temu

us - nam

you - wam

them - im

Przysłówki sposobu określają w jaki sposób coś wykonujemy

Tworzymy je od przymiotników dodając końcówkę -ly

np. bad (zły) - badly(źle)

Jeżeli przymiotnik kończy się na y dodajemy końcówkę -ily

np. heavy(ciężki) - heavily(ciężko)

Jeżeli przymiotnik kończy się na ic dodajemy końcówkę -ally

np. tragic(tragiczny) - tragically(tragicznie)

!WYJĄTKI!

fast (szybki) - fast (szybko)

good (dobry) - well (dobrze)

hard (trudny, ciężki) - hard (trudno, ciężko)

late (późny) - late (późno)

Past Simple używamy do mówienia o czynnościach zakończonych

w określonym momencie w przeszłości

np. I washed my car yesterday. - Umyłam wczoraj samochód.

Zdanie twierdzące w Past Simple

osoba 2 forma czasownika reszta zdania

np. She ate dinner yesterday at 7. - Ona zjadła obiad wczoraj o 7.

Lista czasowników nieregularnych

Drugą formę czasownika tworzymy

dodając końcówkę -ed do czasownika

gdy czasownik kończy się na -y przed którym stoi spółgłoska, y , zamieniamy y na i, i dodajemy -ed

np. dry - dried

gdy czasownik kończy się na spółgłoskę poprzedzoną pojedynczą samogłoską podwajamy ostatnią spółgłoskę i dodajemy ed.

np. stop - stopped

!UWAGA!

Nie podwajamy liter -x, -w

Zdanie przeczące w Past Simple

osoba + did not (didn't) + forma podstawowa czasownika (If) + reszta zdania

np. She didn't eat dinner yesterday at 7. - Ona nir zjadła obiadu wczoraj o 7.

Pytanie w Past Simple

Did + osoba + forma podstawowa czasownika (If) + reszta zdania

np. Did she eat dinner yesterday at 7. -Czy ona zjadła obiad wczoraj o 7?

Pytanie szczegółowe tworzymy dodając wyraz pytający na początku pytania ogólnego.

np. Where did she eat dinner yesterday at 7. -Gdzie ona zjadła obiad wczoraj o 7?

Przymiotniki dzierżawcze (my, your, his, her itd.) stawiamy przed rzeczownikiem

Zaimki dzierżawcze (mine, yours, his, hers itd.) używamy zamiast rzeczownika
po zaimku dzierżawczym nie ma rzeczownika.

np. This is my book. This book is mine
She ate her breakfast. It was hers.

Stopień wyższy przymiotnika stosujemy do porównania dwóch rzeczy, ludzi lub grup. W porównaniu używamy słowa than - niż, od

np. Peter is taller than Kasia. - Peter jest wyższy niż Kasia.

Boys are faster than girls. - Chłopcy są szybsi niż dziewczęta.

Dogs are more intelligent than frogs. - Psy są bardziej inteligentne niż żaby.

Bikes are less expensive than cars. - Rowery są mniej drogie niż samochody.

Stopień najwyższy przymiotnika stosujemy do wskazania elementu "naj" w grupie. W stopniu najwyższym stosujemy słowo the lub przymiotnik dzierżawczy przed przymiotnikiem

np. Peter is the tallest in class. - Peter jest najwyższy w klasie.

Tomek is my oldest friend. - Tomek jest moim najstarszym przyjacielem.

Dolphins are the most intelligent animals. - Delfiny są najbardziej inteligentnymi zwierzętami.

Bikes are the least expensive mean of transport. - Rowery są najmniej drogim środkiem transportu.

Past Continuous używamy do:

- mówienia o czynnościach które trwały w określonym momencie w przeszłości

np. I was washing my car at 7 o'clock yesterday. - Myłam samochód wczoraj o 7.00.

- mówienia o kilku czynnościach które trwały w jednocześnie w przeszłości

np. I was washing my car and my brother was reading a book. - Ja myłam samochód a mój brat czytał książkę.

- mówienia o dłuższej czynności która została przerwana przez krótszą czynność (Past Simple) w przeszłości

np. I was walking home and a car hit me. - Szedłem do domu i samochód mnie uderzył.

podmiot was/were czasownik z końcówką -ing

I was washing my car at 7 o'clock yesterday. - Myłam samochód wczoraj o 7.00.

We were walking home and a car hit us. - Szliśmy do domu i samochód w nas uderzył.

podmiot was/were not czasownik z końcówką -ing

I was not washing my car at 7 o'clock yesterday. - Nie myłem samochód wczoraj o 7.00.

We were not walking home at 6 in the morning. - Nie szliśmy do domu o 6 rano.

Was/Were podmiot czasownik z końcówką -ing ?

Was I washing my car at 7 o'clock yesterday? - Czy myłam samochód wczoraj o 7.00?

Were we walking home and a car hit us? - Czy szliśmy do domu i samochód w nas uderzył?

Tryb rozkazujący tworzymy poprzez użycie bezokolicznika, np:

Go! - Idź!
Stay! - Zostań!
Be quiet! - Bądź cicho!

Przeczenie tworzymy poprzez użycie Don't przed bezokolicznikiem, np:

Don't go! - Nie idź!
Don't stay! - Nie zostawaj!
Don't be quiet! - Nie bądź cicho!

Must oznacza musieć

np. I must go. = Ja muszę iść.

Must ma taką samą formę dla wszystkich osób!

UWAGA
must not = mustn't oznacza NIE WOLNO

Pytania z must tworzymy stosując szyk przestawny, np. Must I go? - Czy muszę iść?

Should oznacza powinienem

np. I should go. = Ja powinienem iść.

Should ma taką samą formę dla wszystkich osób!

Przeczenie tworzymy dodając not do should, np. She shouldn't smoke. = Ona nie powinna palić.

Pytania z should tworzymy stosując szyk przestawny, np. Should I go? - Czy powinienem iść?

Have to oznacza musieć

np.
I have to go. = Ja muszę iść.
She has to go. = Ona musi iść.
She had to go. = Ona musiała iść.
Kasia will have to go. Kasia będzie musiała iść

Have to zamienia się na Has to w 3 os. l.p. (czyli he, she, it) w czasie Present Simple.

Przeczenie tworzymy dodając operator odpowiedni do czasu oraz not, np. She doesn't have to learn. = Ona nie musi się uczyć.
He didn't have to go yesterday. = On nie musiał iść wczoraj.

Pytania z "have to" tworzymy za pomocą operatora odpowiedniego do czasu, stawiając go przed osobą,
np.
Do I have to go? - Czy muszę iść?
Did you have to eat it? - Czy musiałeś to zjeść?
Have you had to visit her? - Czy musiałeś ją odwiedzić?

Wyrażenia "be going to" używamy, żeby:

• mówić o zamierzeniach
• przewidywać przyszłość na podstawie przesłanek

np.

• Zosia is going to visit her friend next weekend.
• Zosia was going to visit her friend last weekend.
• It is going to rain.
• She is going to have a baby.